حقوق سازمان های بین المللی
- ویژگی ها
- نویسنده: ملکم شاو
- مترجم: دکتر سیده لطسفه حسینی - نرگس سادات حسینی
- قطع: وزیری
- نوبت چاپ: اول / 1396
- تعداد صفحات: 188
- شابک (isbn): 978-600-114-823-1
حقوق سازمان های بین المللی
در جامعه بینالمللی کنونی، نیازهای مادی دولتها در عرصههای مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و نظامی زمینه ساز همکاری و همزیستی میان آنها است به ویژه بعد از ممنوعیت توسل به زور، همکاری، جایگزین زور و یکی از منطقهای نظام بینالملل شده است. همکاری برای رفع نیازهای مادی عامل ایجاد سازمانهای بینالمللی و منطقهای برای تحقق اهداف و مقاصد خاص در موضوعات مختلف است و اینگونه دولتها علاوه بر اینکه نیاز خود را تامین میکنند در ایجاد یک تابع جدید با شخصیت حقوقی بینالمللی نقش خواهند داشت. سازمانهای بینالمللی توسط دولتها به موجب یک موافقتنامه بینالمللی که سند تاسیس آن سازمان است، متولد میشوند و دارای شخصیت حقوقی بینالمللی برای اعمال حقوق و تکالیف در حوزه کارکرد خود میباشند. این شخصیت، حقوق و تکالیف مستقل و متمایز از شخصیت حقوقی، حقوق و تکالیف دولتهای عضو است. اساسنامه یک سازمان بینالمللی چراغ راه یا به تعبیری سند هویت آن سازمان تلقی میشود در این سند است که اهداف و اصول، ارکان تصمیمگیر، حقوق و تعهدات دولتهای عضو، میزان و نحوه مسئولیت اعضاء، حدود اختیارات، صلاحیت و مصونیت و مزایای سازمان ذیربط مشخص میگردد. سازمانهای بینالمللی انواع گوناگونی نظیر منطقهای یا جهانی با کارکرد موسع یا محدود تقسیم میشوند. حوزه و قلمرو فعالیت یک سازمان نیز ممکن است متفاوت باشد امروزه سازمانهای بینالمللی در حوزههای مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، حقوق بشری و صلح و امنیت وجود دارند که با توجه به سند موسس خود عهده دار وظایف و تکالیف مشخص میباشند. از جمله سازمانهای مهم جهانی با حوزه کارکرد گسترده سازمان ملل متحد است که در سال 1945 به موجب منشور ملل متحد متولد شد.
