برجام در آیینه حقوق بین الملل ؛ با تاکید بر خاتمه تحریم های شورای امنیت

ویژگی ها
نویسنده: ارسطو صفری
قطع: وزیری
نوبت چاپ: اول / 1396
تعداد صفحات: 188
شابک (isbn): 978-600-114-813-2

توضیحات
نظرات کاربران
برچسب ها

برجام در آیینه حقوق بین الملل ؛ با تاکید بر خاتمه تحریم های شورای امنیت

از دیدگاه منطق حقوق بینالملل به طور عام و حقوق ملل متحد ناظر بر امنیت بینالمللی به طور خاص هر اقدام تنبیهی ملل متحد به نمایندگی شورای امنیت باید متعاقب احراز تهدید علیه صلح، نقض صلح و تجاوز یک عضو از اعضای ملل متحد اتخاذ گردد. این موضوع به صراحت در مواد آغازین فصل هفتم، بطور خاص در مواد 39، 41 و 42 منشور مورد اشاره قرار گرفته است. با این حال، این ادعا که گفته شود تعدیل و یا خاتمه اقدامات تنبیهی نیز امری مهم و درخور توجه است، کاملا با منطق حقوق و عدالت مورد اشاره منشور سازگاری دارد. تحریمهایی که به منظور حفظ صلح و امنیت بینالمللی وضع میشوند هنگامیکه همه یا بخشی اهدافمورد نظر واضعانتحریممحقق گردید، به موازات آن مراتب تنبیه نیز باید کاهش پیدا کرده یا بطور کلی برچیده شوند.

به نظر میرسد این موضوع در عبارتپردازی و ادبیات منشور ملل متحد مغفول مانده و برای آن آیینی پیشبینی نشده است. از اینرو به ناچار باید اذعان کرد که ارزیابی تمکین دولت هدف نسبت به دستورات و خواسته های شورای امنیت و به تبع آن تعدیل و یا احیانا خاتمه اقدامات تنبیهی، کاملا به صلاحدید شورای امنیت واگذار شده است. نگارنده در این پژوهش درصدد بوده تا رویههای متفاوت شورای امنیت در زمینه تعلیق و خاتمه تحریمها در طول سالیان متمادی را مورد بررسی قرار دهد تا بواسطه آنها ابتکار شورای امنیت در قضیه هستهای ایران را از منظر حقوق بین الملل و حقوق امنیت بین المللی ناشی از منشور را مورد تجزیه و تحلیل حقوقی قرار دهد.

در این راستا، به زعم نگارنده، شورای امنیت بعد از یک دهه اشتغال به پرونده هستهای ایران و فراز و فرود بسیار در این پرونده، در فرجام کار با دادن قدرت تصمیمگیری به کشورهای 1+5 طی یک اقدام شبه تفویضی ناروشنو به رسمیت شناختن یک توافق سیاسی-حقوقی منعقده بین ایران و طرفهای مقابل به عنوان شرط خاتمه تحریمهای اعمال شده، سازوکار جدیدی را به اجرا درآورد که هیچ شباهت کاملی با فرمولهای اعمالی این نهاد اجرایی در قضایای مشابه ندارد.